ағынды менің ақсуым өлеңнің авторы

өздігінен халық шығармашылығы іспетті дами бастады. Бұл кезең халықтың негізгі музыкалық дәстүрі – инструменталдық, ән-күй, ақындық жанрының гүлденуіне мүмкіндік жасалған ұлттың шын мәнінде рухани қайта өрлеу дәуірі болды. Айтыс – халық арасында ақын деп аталатын екі суырып салма жыршы арасындағы сайыс. «Сөзбен айқасу бәрінен де күшті» деп халық бекер айтпаса керек. Айтыс кезінде ақындар кез келген еркін тақырыпты өлеңмен өрнектейді. Фольклордың басқа нысандарынан ерекшелігі – айтыс жиналған халықтың алдында өткізіледі. Айтыскер ақындар алдын ала дайындықсыз сайысқа қатысады, жауапты өлеңмен ойдан шығарып кезек-кезек қайтарып отырады. Бұл сайыс алғырлықты, терең ойды, жылдамдықты талап етеді. Домбырамен, қобызбен және ыммен өз жауабын сүйемелдей отырып, қарсыласына өлең түрінде бірден әрі дәл жауап ойлап тауып....
Источник:

соғумен әуре болды.Бір кезде қатты тебілген доп қораның ішіндегі шошалаға кіріп кетті.Мереке шошаланың есігін ашып ішке енді де,добын іздей бастады.Қара көлеңкеде әр нәрсені қармалап жүріп,әрең дегенде тауып алды да,сыртқа беттеді.Сол кезде жерде тұрған тостағанды байқамай ақтарып алды.Оның іші толы қаймақ екен.Қаймақ жарқырап еденде жайылды.Мереке: <Анама не деймін?!> - деп отыра кетті.Дүйсен:
-Қорықпа, <қаймақты мысық тогіп кетіпті> дейміз, - деп өтірік айтуға ұйғарды.
-Мен өтірік айтпаймын, <байқаусызда тогіп алдым> деп, болған шындықты айтамын,анам ұрыспайды, - деді Мереке.

1)Мереке мен Дүйсен не істеді
2)Бұл жағдайда кім дұрыс іс жасады
3)Адамның өтірік айтуға мәжбур болатын кездері бола ма
4)Неге біз өтірікшілерден қорқамыз
можете вопросы перевести и ответы к ним на русском и наказахском

демалысымды ...

Соның ішінде ұнағаны- ...

Лагерьге де ...

Мен бассейнге ...

Жазғы демалыс ...

Достарым шетелге ....

Мен ата-әжеме ...

Жазғы демалыста ...

Слова для вставок: қызықты өтті, түстім, қыдырды, барып келдім. суға шомылғанымыз, ата-анаммен өткіздім, бардым, көп шаралар өтті.

Помогите!!!

Менің атым – Дарқан. Мен үй жануарларын өте жақсы көремін. Маған ата-анам үйде көжектерді ұстауға рұқсан берді. Көжектерге шөп, жемін өзім беремін. Су құйып тұрамын. Астарын тазалаймын. Анаммен келісім солай болған, егер мен оларды жақсы бағып-кутсем, менің көжектерім біздің үйде тұра береді. Көжектерді торда ұстаймын, себебі олар жердің астын қазып, басқа жаққа кетіп қалуымүмкін. Әсересе маған көжектерді сыртынан бақылаған ұнайды, сондай қызық. Таңғаласың, сәбіз берсең, екі алдыңғы аяғымен ұстап тұрып, тез-тез жеп қояды. Суды да тез ішеді. Олар өте сүйкімді. Менің күшігім де бар. Әкем туған күніме сыйлаған. Оның аты – Ақтабан. Олай атауымның себебі, ол өзі қап-қара, ал аяқтарының ұшы мен табандары аппақ. Сондай танымыз, ойнағанды, секіріп, жүгіргенді жақсы көреді. Құйрығы қыпқысқа, құлағы ұзындау, көзі доп-домалақ. Ақтабан берген бұйрықтарды түсінеді – «отыр» десең, отырады, «аяғынды бер» десең, береді, таяқты алысқа лақтырып, «алып кел» десең, алып келеді. Менің қасымнан кетпейді, құйрығын бұлғандатып, үнемі аяғыма оралып жүреді. Мен оны өте жақсы көремін. Осындай сүйкімді достарымды мектептен келгенше сағынамын.