коксеректi женген иттiн аты

Волк,лев и лиса.

Однажды лев,волк и лиса подружились.Пошли они на охоту и поймали ишака,овцу и зайца.
-Ну,друзья мои,как мы поделим добычу?-спросил лев.
Первым ответил волк: -Царь!Вы старше нас,поэтому ишака ешьте Вы,я съем овцу,лиса,самая маленькая,зайца.
Лев остался недоволен таким ответом.Он рассердился и разорвал волка на части.
-Ты что скажешь?-спросил лев у лисы.
-О,царь Вы наш!Позавтракайте сейчас ишаком,потом пообедайте овцой,а на ночь съешьте зайца. Льву понравились слова лисы.Он улыбнулся и спросил её:
-У кого ты научилась такому ответу?
-У волка,-ответила лиса.

Менің атым – Дарқан. Мен үй жануарларын өте жақсы көремін. Маған ата-анам үйде көжектерді ұстауға рұқсан берді. Көжектерге шөп, жемін өзім беремін. Су құйып тұрамын. Астарын тазалаймын. Анаммен келісім солай болған, егер мен оларды жақсы бағып-кутсем, менің көжектерім біздің үйде тұра береді. Көжектерді торда ұстаймын, себебі олар жердің астын қазып, басқа жаққа кетіп қалуымүмкін. Әсересе маған көжектерді сыртынан бақылаған ұнайды, сондай қызық. Таңғаласың, сәбіз берсең, екі алдыңғы аяғымен ұстап тұрып, тез-тез жеп қояды. Суды да тез ішеді. Олар өте сүйкімді. Менің күшігім де бар. Әкем туған күніме сыйлаған. Оның аты – Ақтабан. Олай атауымның себебі, ол өзі қап-қара, ал аяқтарының ұшы мен табандары аппақ. Сондай танымыз, ойнағанды, секіріп, жүгіргенді жақсы көреді. Құйрығы қыпқысқа, құлағы ұзындау, көзі доп-домалақ. Ақтабан берген бұйрықтарды түсінеді – «отыр» десең, отырады, «аяғынды бер» десең, береді, таяқты алысқа лақтырып, «алып кел» десең, алып келеді. Менің қасымнан кетпейді, құйрығын бұлғандатып, үнемі аяғыма оралып жүреді. Мен оны өте жақсы көремін. Осындай сүйкімді достарымды мектептен келгенше сағынамын.