кімге ауыр сөз айтпа,неге ауыр жүк артпа

Қазақстан мұражайлары.
Қазақстан 1913 жылы-3.1927жылы-6.1937 жылы-19.1939 жылы-25.1970 жылы-29 мұражай болса, қазіргі таңда мұражайлар саны 154-ке жетті.
Оңтүстік мемлекеттік мұражай (1930), Ә. Қастеев атындағы республикалық өнер мұражай (1962), ҚР ҰҒА Археология мұражайы (1973), Кітап мұражайы (1978), Ықылас атындағы республикалық халық саз аспаптар мұражайы (1980), Ұлттық валюта мұражайы (1980), мемлекеттік алтын және асыл металдар мұражайы (1994), Президенттік мәдени орталық (2000), Мемориалдық мұражайлар да Қазақстанның тарихи-мәдени рухани өмірінде маңызды рөл атқаруда. Олардың ірілері; Абайдың мемлекеттік тарихи-мәдени мұражайы, Абай-Шәкәрім кешені, Д. Қонаевтың, Қ. И. Сәтбаевтың, Ж. Жабаевтың, С. Мұқанов пен Ғ. Мүсіреповтің, Ғазиза және Ахмет Жұбановтардың, Ш. Уәлихановтың, т.б. мемориалдық мұражайлары. Мұражай жұмыстарын ұйымдастыру түрлеріне;
көрмелер;
экспозициялар ұйымдастыру;
тақырыптық дәрістер;
ғылыми-тәжірибелік конференциялар өткізу;
мұражайлық басымдар шығару, т.б. жатады.
Мысалы, қаззақстандық мұражайларда кейінгі жылдары 20 мыңнан астам көрмелер мен дәрістер өткізілді.

1)жеңімпаздары, алдық, біз, олимпиада, мақтанышпен, қарсы
2)ісім, салу, менің, сурет, сүйікті
3)қыздарымыз, жеңіп, баскетболдан, алды, орын, бірінші

ауыр күрсінер, Менің бір қарт анам бар, Неге екенін білмеймін – Сол анамды сүйемін.

кімнің?ненің? 2) қайда? неге? 3) кімді? нені? 4) қайда? кімде? кімге? 5)кіммен? немен? 6) кімнен? неден? неде?

оңтүстік қазақстан металлургия өнеркәсіб... қаратау мен жонғар алатауы... полиметалл кендері... өндіру... танымал.
ең ірі қапшагай және шардара су электр станциясы... маңызы зор. алматы өнеркәсіп торабы... мақта,мата,шұға,токыма,тері,кант,сыра зауыты,жеміс консерві комбинаты бар. ауыр өнеркәсіп... металл өндіретін станция,көмір шахталары,металл зауыттары бар. қаратау фосфориті негізінде химия өнеркәсібі... кешені қалыптасқан.
шымкент-каратау өнеркәсібі... торабы қорғасын... өндіру мен корыту,фосфор тузы,цемент,фармацевтика,ақ мақта,жеміс және мал шаруашылығы шикізаттары... ұқсату... айналысады.

Cағындым



Абақтыда айдан, күннен жаңылдым, Сарғайдым ғой, сар даламды сағындым. "Қарашығым, құлыным!” – деп зарлаған Алыстағы сорлы анамды сағындым. Жатқан үйім – қабырғасы қара тас, Жарық сəуле, жылы күнге жаны қас. Ауыр иіс, ылғи қара көлеңке, Ерте-кеш те, күндіз-түні арылмас. Тапал, салқын, тым қараңғы үңгір тар, Есігімде мықты қара құлып бар. Кіп-кішкене терезелер темірлі, Мұндай үйден кімге естілер ащы зар! Алтын күнді, қара жерді сағындым, Жан жолдасым – жүйрік желді сағындым. Асау тайдай еркелетіп өсірген, Ағайынды туған елді сағындым. Əлдеқайда күн шығады, батады, Сорлы тұтқын күңіреніп жатады. Қарар болсаң терезеден темірлі, Көздеп тұрған күзетшілер атады. Ас бола ма сасық сорпа, қара нан? Алма бетте қалмады ғой тамшы қан. Қоңырау қағып оятады ақырып, Тым болмаса сібірлеп те атпай таң. Бостандықта өткен күнді сағындым, Желдей зулап кеткен күнді сағындым. Жыл құсындай ұшсам, қонсам ерікті, Ойдағыны еткен күнді сағындым. Абақтының айға баға күні ұзақ, Жанды жейтін жылға баға түні ұзақ. Ескі мола дəн дыбыс жоқ, тым-тырыс, Тық-тық басып күзетші жүр жалғыз-ақ. Қара жылан – қалың ойлар қаптады, Шыбын жаным барар жерді таппады. Ойлар жейді жас жүректі жегідей, Тəңірі ием, таңың-дағы атпады! Ойыны бір құрдастарды сағындым, Тілегі бір жолдастарды сағындым. Келешекке бірге жоспар құрысқан, Сырласатын жан достарды сағындым. Уға толды жас жүрегім, жабықтым, Таныс дауыс ести алмай зарықтым. Не дегенін, не істегенін біле алмай, Қоры болдым ғой азат жүрген халықтың! Құшақтарға жанымда жоқ жақын жан, Басқа шапшып мазаны алды ыстық қан. Жалындаған жас жүрекке не пайда, Дене күйіп, бір жатып, бір тұрудан? Жүрегіме жақын жанды сағындым, Жібек мінез, ақақ жарды сағындым. Айрыларда күншығыстан ағарып, Ақ жібектей шапақ таңды сағындым. Не көрсем де алаш үшін көргенім, Маған атақ ұлтым үшін өлгенім. Мен өлсем де, алаш өлмес, көркейер, Істей берсін қолдарынан келгенін! Қара елім, қалың қара ағашым, Қайраты мол айбынды ер, алашым! Өзі-ақ құлар, сырың берме, сабыр қыл, Ақымақтар байқамаған шамасын. Қазағымды, қалың елді сағындым, Сарыарқамды – сайран жерді сағындым. Балдай бұлақ, мөлдір күміс көбікті, Арқадағы айдын көлді сағындым. Қуанышта:”Əй сені ме!” – дегендер, Күйініште мен үшін уайым жегендер. Құтылу қиын, басқан адым аңдулы, Тізіп қойып ертеңді-кеш түгендер. Тəңірі ие, өзің алшы панаңа, Тас бауырлар зарға құлақ сала ма? Баласынан тұтқын болып сарғайған, Кім жеткізер сəлемімді анама? Абақтыда айды, күнді жаңылдым, Сарғайдым ғой, сар даланы сағындым. "Қарашығым, құлыным!” – деп зарлаған Алыстағы сорлы анамды сағындым!